و من، وقتی که خودم هستم

صبح دوشنبه:

روی صندلیای قرمز رنگ و نرم و تمیز و نوی اتوبوس نشستم... اتوبوس بهم حس خوبی میده

حس سفر.. حس عبور از آنچه که بود بسوی آنچه که هست..

.

الان:

دلم می‌سوزه برا بچه ها که باید انقدر دری وری بخونن و حفظ کنن..

نظام آموزشی آشغال و بدرد نخور.. معلومات کشکی بی خاصیت..

عمر و فرصت طلایی کودکی و نوجوونی بچه های این مرز و بوم رو دارید حروووم میکنید بخدا🥺🥺🥺.. با این خزعبلاتی که تو کتابای درسی نوشتید... آخه به چه دردشون میخوره اینا؟؟؟

چهارتا مهارت زندگی، مهارت حل مشکل، حل تعارض، کارگاه های افرایش عزت نفس بصورت غیرمستقیم، چهارتا مهارت شغلی پولساز یادشون بدید

چهارتار حدیث ناب اهل بیت علیهم السلام که بچه واکسینه اعتقادی بشه و با دو تا شبهه تا مرز فروپاشی دینی نره... عاشق خداش و دینش بشه/ بمونه...

آخه کدوم آموزش بدردبخوری توی این ۱۲ سال تحصیل این بدبختا هست؟😔😔😔...