و من، وقتی که خودم هستم

بدان كه احاديث بسياري در فضيلت زيارت آن حضرت، در نيمه شعبان وارد شده كه در اين باب كافي است تنها به برخي از آنها اشاره شود. از جمله به چندين سند معتبر از حضرت زين العابدين و امام صادق (عليه السّلام) نقل شده: هركه مي خواهد صدوبيست وچهار هزار پيامبر با او مصافحه كنند، بايد قبر ابي عبد الله الحسين (عليه السّلام) را در نيمه شعبان زيارت كند به درستي كه فرشتگان و ارواح پيامبران رخصت مي طلبند، و به زيارت آن حضرت مي آيند، پس خوشا به حال آنكه مصافحه كند با ايشان، و ايشان مصافحه كنند با او، و با آنانند پنج پيامبر اولوالعزم: نوح و ابراهيم و موسي و عيسي و محمّد (صلّي الله عليه و آله و عليهم اجمعين). راوي گفت: پرسيدم، براي چه آنان را اولوالعزم مي نامند؟ فرمود: به خاطر اينكه ايشان به مشرق و مغرب و جنّ و انس مبعوث شده اند. و اما الفاظ زيارت، پس به دو صورت نقل شده يكي همان زيارت كه براي اوّل رجب روايت شده بود و ديگر زيارتي است كه شيخ كفعمي در كتاب <بلد الامين> از امام صادق (عليه السّلام) آورده، و آن زيارت چنين است: نزد قبرآن حضرت مي ايستي و مي گويي:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

سپاس خداي والاي بزرگ را

وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الزَّكِيُّ أُودِعُكَ شَهَادَهً مِنِّي لَكَ تُقَرِّبُنِي إلَيْكَ فِي يَوْمِ شَفَاعَتِكَ

و سلام بر تو اي بنده شايسته پاكيزه، گواهي و شهادتي را از جانب خود به تو مي سپارم، تا در روز شفاعتت به تو نزديكم كند،

أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجَاءِ حَيَاتِكَ حَيِيَتْ قُلُوبُ شِيعَتِكَ وَ بِضِيَاءِ نُورِكَ اهْتَدَي الطَّالِبُونَ إلَيْكَ

گواهي مي دهم كه تو كشته شدي، و هرگز نمردي، بلكه به اميد زنده بودنت دلهاي شيعيانت زنده شد، و خواهندگان به روشنايي نورت، به سوي تو راه يافتند،

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ نُورُ اللَّهِ الَّذِي لَمْ يُطْفَأْ وَ لاَ يُطْفَأُ أَبَداً وَ أَنَّكَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي لَمْ يَهْلِكْ وَ لاَ يُهْلَكُ أَبَداً

و گواهي مي دهم كه تويي نور خدا، كه هرگز خاموش نشد و هيچگاه نخواهد شد، و اينكه تويي جلوه خدا كه نابود نشد، و هرگز نمي شود،

وَ أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَهَ تُرْبَتُكَ وَ هَذَا الْحَرَمَ حَرَمُكَ وَ هَذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِكَ

و گواهي مي دهم كه اين تربت، تربت توست، و اين حرم، حرم توست، و اين جايگاه، جايگاه توست،

لاَ ذَلِيلَ وَ اللَّهِ مُعِزُّكَ وَ لاَ مَغْلُوبَ وَ اللَّهِ نَاصِرُكَ

به خدا قسم، خوار نيست عزيز دارنده ات، و مغلوب نيست يارت،

هَذِهِ شَهَادَهٌ لِي عِنْدَكَ إلَي يَوْمِ قَبْضِ رُوحِي بِحَضْرَتِكَ وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ

این شهادتي است براي من نزد تو، تا روز تسليم جانم در حضورت، و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد.