و من، وقتی که خودم هستم

وقت‌هایی که حرفهایم از ذهنم میچکند

جنگ نرم زندگی

دوشنبه ۱ آبان ۱۴۰۲،  6:59

این کامنتیه که یه روزی برای مامان‌خانم گذاشته بودم

میدونستم که یروزایی هست که خودم بهش احتیاج پیدا میکنم برای همین سیوش کردم و الان اینجا میذارم تا بمونه...

.

خیلیی باید رو خودم کار کنم...توو درونم یه تلخی بزرگ وجود داره که سالها سعی کردم با ماسک دلنشینی از خودم بپوشونمش

.

‌.

سلام عزیزم🌸🌺
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ


حتما و حتما برنامه شناور ولی فیکسی تدارک ببین برای شادی آفرینی برای خودت و همسرت
شناور یعنی مثلا بگو یکی از این سه روز فلان جا میریم/فلان کارو میکنیم
فیکس یعنی سنگم از آسمون اومد یکی از این سه روز مهلت داری اون کارو بکنی / اونجا بری
حتما از خانوادت کمک بگیر و این اسمش زحمت دادن نیست اسمش محبته و نیاز به محبت

بهیچ عنوان به افسردگی پا نده حتی اسمشم نیار .
برای اینترنت گردیت زمان بذار آلارم خورد پاشو . اصلاااا کشش نده. و اینستا رو کلا حذف کن خیلی چیز مزخرفیه
اول صبح پاشو یه دسشویی برو ؛ وضو بگیر؛ دو رکعت نماز نشسته بخون از خدا از ته دل بخواه تو مسیر زندگی کمکت کنه ؛ اگه بتونی بین الطلوعین بیدار باشی که عالیه ( از اذان صبح تا طلوع) داروی اصلی ضد افسردگیه اون تایم بسکه معرکه ست

تو خونه هرروز اسفند دود کن

هر روز نشد هر دو روز ؛ صدقه بده حتی هزار تومن با پرداخت اینترنتی

بطری اسپری خالی بگیر گلاب پر کن به صورتت و لباسای بچه گلاب اسپری کن
چیزایی که ناراحتت میکنن رو حتما بنویس ( یه تکنیک ِ تراپی هست اگه خواستی کاملشو بگم ) و حست و فکرت رو و کاری که دوست داری درباره ش بکنی یا میخواستی بکنی ولی نکردی

هوای خودتو دلتو شوهرتو بچه تو داشته باش!

شکرگزاری هم فراموش نشه

این زندگی توئه

پس برای قشنگتر شدنش بجنگ 👨‍👩‍👧✊

بانو

ابزار حدیث

من از سامانه نوشتاری بحران حمایت می کنم

سامانه نوشتاری بحران

آمارگیر وبلاگ